Z potrzeby ochrony przyrody tatrzańskiej przygotowano pierwszą na świecie ustawę o ochronie gatunków zagrożonych wyginięciem, którą uchwalono we Lwowie w XIX wieku dzięki inicjatywie profesorów Uniwersytetu Lwowskiego. Kilka lat po tym wydarzeniu powołano Towarzystwo Tatrzańskie, które miało na celu udostępnienie Tatr turystom i przede wszystkim prowadzenie badań naukowych. Miało ono być stowarzyszeniem chroniącym tatrzańską przyrodę. Towarzystwo powołało straż leśną do ochrony terenów i zwierząt. Organizowało ono zbiórki pieniędzy od narodu i wykupywało lasy z rąk prywatnych. Zaczęto przygotowywać projekt zamiany Tatr w teren ściśle chroniony, na którym nie będzie można polować ani budować. Było to możliwe, kiedy hrabia Zamoyski przekazał całe swoje dobra tatrzańskie narodowi. W latach dwudziestych pojawił się projekt autorstwa Stanisława Sokołowskiego dotyczący utworzenia Parku Narodowego. Tatrzański Park Narodowy powstał w latach trzydziestych, ale wojna przerwała prace. Do projektu utworzenia parku wrócono po wojnie. Tatrzański Park Narodowy funkcjonuje sprawnie dopiero od lat pięćdziesiątych, wcześniej był bowiem jedynie jednostką administracyjną. Dziś odwiedza go kilka milionów turystów rocznie. Miłośnicy pieszych wędrówek po górach mogą poruszać się po wyznaczonych szlakach. Do Parku trzeba wykupić bilet wstępu.
Tatrzański Park Narodowy
